Chili, Bolivia, Argentinie en Chili

Ondertussen zijn we wederom in Chili en we hebben wel eens minder gedaan en meegemaakt in 2,5 week.

De tocht vanuit Chili naar Bolivia was fantastisch! De natuur was erg indrukwekkend met spiegelmeren, groene en rode meren, 7 kleurige bergen, sneeuw, geisers, vicunas, lama’s, flamingo’s, vulkanen, geërodeerde rotsen, cactussen, zoutvlakten. In het echt is het nog mooier dan de foto’s! We waren met een leuk Frans stel en we hadden een aardige driver/gids. Helaas had ons Frans reisgenootje wel enorm last van hoogteziekte de eerste dag, maar gelukkig was dit de tweede en derde dag een stuk beter. Slapen op 4200 meter was ook niet heel goed voor de nachtrust en een kotsmisselijke kamergenoot en een dronken chauffeur die met stationair draaiende motor achter het stuur zit te slapen (Renate heeft hem wakker gemaakt in haar thermo ondergoed want ze dacht dat er iets mis was) hielpen ook niet echt mee. Het einde van de tour was bij de zoutvlaktes van Uyuni in Bolivia en daar hebben we uiteraard geprobeerd leuke foto’s te maken.

We zijn de derde dag ’s avonds meteen weer vertrokken uit Uyuni met de bus naar de grens met Argentinië. We kwamen hier rond 4 uur aan en om 8 uur zou onze bus vanuit de Argentijnse kant weer vertrekken, dus we konden nog even slapen in het kantoor van de busmaatschappij. 2 uur lang een beetje gedommeld en om 6.15 uur richting de grens gegaan, zodat we ruim op tijd bij onze bus zouden zijn. Helaas was het lekker druk bij de grens, zodat we onze bus misten, niet heel goed voor de sfeer. Dus maar rustig ontbeten en drie uur later de bus naar Salta genomen.

Hier hadden we een erg relaxed hostel, hebben we super lekkere steak met Malbec gegeten, geld gewisseld (je krijgt hier op de ‘zwarte’ markt 50% meer voor je dollars/euro’s dan als je naar de pinautomaat gaat). Het voelt niet echt als de zwarte markt, aangezien je naar een op het oog officieel wisselkantoor gaat waar de normale wisselkoersen staan aangegeven, maar als je dan geld inlevert geven ze een veel betere wisselkoers. Voor de mensen geïnteresseerd in economie; er is genoeg info te vinden op google. In Salta ook een mooi museum gezien, waar drie mummie kinderen worden tentoongesteld, die door de Inca’s aan de bergen zijn geofferd. Als je de bergen in de Andes ziet kun je je wel voorstellen dat de Inca’s respect hadden voor de bergen (niet om mensen aan te offeren, maar indrukwekkend zijn de bergen zeker). Vanuit Salta was het ‘slechts’ 20 uur met de bus naar Mendoza, viel niet tegen.

In Mendoza was er een leuke culinaire markt, maar de wijn viel beetje tegen hier. In de restaurants was de Malbec daarentegen super lekker. In Mendoza zouden we gaan raften en ziplinen, maar Renates darmen gooiden roet in het eten, hier hebben we dus maar een chill dagje van gemaakt. De volgende dag voelde Renate zich gelukkig een stuk beter en zijn we in de omgeving op de fiets langs meerdere wijngaarden en olijfolie boerderijen geweest, erg leuk en ontspannen.

Vanuit Mendoza zijn we dwars door de Andes weer richting Chili gegaan, een erg indrukwekkende busrit. We kwamen ’s avonds laat in Pucon aan, wat een erg relaxed plaatsje zou zijn met veel activiteiten in de omgeving. De eerste ochtend hebben we het beste en meest uitgebreide ontbijt van onze reis tot nu toe gehad en hebben we info ingewonnen over de activiteiten in de buurt. We besloten de volgende dag de Villarrica vulkaan te beklimmen en die dag erna bij te komen in de thermen hier in de buurt. ’s Middags kwamen we terug bij onze kamer en toen was het daar een redelijke puinhoop, aangezien mensen het nodig vonden om in onze kamer in te breken, erg arelaxed. Gelukkig hadden we al onze belangrijke spullen bij ons en hebben ze alleen Renates fleece en lange broek meegenomen. Nadat politierapport was opgemaakt maar besloten ergens anders te gaan slapen. Leuk hostel gevonden, met de opmerking dat de eigenaar zaterdag wel een feestje zou geven.

De vulkaanbeklimming was erg cool, eerst een stuk met de ski lift en daarna 4 uur lang met stijgijzers en pikhouweel de vulkaan op, mooie uitzichten en door de harde wind niet de meest makkelijke wandeltocht ooit. De terugweg ging deels met de slee, wel cool. De thermen de dag erna hadden we wel verdiend en waren erg ontspannen in een mooie omgeving. Gisteren was dus het feestje van de eigenaar van het hostel en wij waren bijna de enige gasten, aangezien hij de laatste dagen geen boekingen meer aannam en het hostel dus min of meer gesloten was. We waren wel verplicht om te komen en het was een leuk feestje, maar we snapten wel dat hij niet al te veel gasten in zijn hostel wilde. Het is nu 5 uur ’s middags en het is nog steeds een redelijke puinzooi beneden. Wij zitten nu op het boven op het terras met een flesje wijn en uitzicht op de vulkaan, erg ontspannen. Vanmiddag zijn we met zijn tweeën in een soort raft (ducky) de rivier afgedaald, goede relatietest! Zonder kleerscheuren, omslaan en relatiecrisis zijn we beneden gekomen.

Ondanks wat tegenslagen de laatste tijd vermaken we ons nog steeds erg goed en genieten we van de natuur, de lekkere wijn, het eten en de activiteiten in Chili en Argentinië. Het jammere is wel dat we niet echt Spaans kunnen, want dit zou het wel net iets makkelijker maken allemaal. Ronald is naar de kapper geweest, maar non-militaira werd niet helemaal begrepen :-) Gelukkig kan het de komende 4 weken nog even aangroeien.

De komende 2,5 week zullen we verder richting het zuiden in Argentinië en Chili (perito moreno gletsjer en Torres del Paine) afdalen om van daaruit naar de Iguazu watervallen op de grens van Argentinië en Brazilië te vliegen. We hebben hier nog erg veel zin in en hopen dat ook alles goed gaat in Nederland!